Oznaczanie leków, metali ciężkich i oksysteroli w mięśniach ryb.
Niniejsze badanie miało na celu ocenę poziomów 98 wieloklasowych leków, w tym leków sercowo-naczyniowych, przeciwdepresyjnych, nasennych, antybiotyków i sulfonamidów, występujących w tkance mięśniowej ryb złowionych w Morzu Bałtyckim. Zbierano następujące gatunki ryb: okonia (Perca fluviatilis); flądrę (Platichthys flesus); turbot (Scophthalmus maximus); płastugę (Pleuronectes platessa); dorsza (Gadus morhua callarias); leszcza (Abramis brama); karpia (Carassius carassius). Dodatkowo w badanej tkance mięśniowej ryb określono poziomy metali ciężkich i pierwiastków śladowych (As; Ag; Au; Ba; Cd; Co; Cr; Cu; Hg; Li; Mo; Ni; Pb; Sb; Se; Sn; Tl; V), a także poziomy cholesterolu i jego 5 pochodnych (7-ketocholesterol; 7α-hydroksycholesterol; 7β-hydroksycholesterol; 5β,6β-epoksy-cholesterol; 5α,6α-epoksycholesterol).
W przeprowadzonych badaniach wykryto 11 spośród 98 badanych leków w mięśniach ryb. Poziomy leków w mięśniach ryb różniły się w zależności od gatunku. W tkankach leszcza i karpia nie wykryto żadnych leków. Rtęć, ołów i arsen zostały wykryte w mięśniach wszystkich badanych ryb. Na podstawie wskaźnika zagrożenia dla Hg, Pb, Cd, Ni (wskaźnik zagrożenia docelowego, THQ < 1) stwierdzono, że spożycie badanych ryb nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Jednak wskaźnik THQ dla As pozostał >1, co wskazuje na możliwe ryzyko związane z tymi metalami. W badanej tkance mięśniowej ryb stężenie produktów utleniania cholesterolu (COPs) wynosiło odpowiednio: 6,90 (dorsz) μg/g–4,18 μg/g (okonie), co odpowiadało 0,7–1,5% cholesterolu. Główne COPs oceniane to 7-ketocholesterol (0,78 ± 0,14–1,79 ± 0,06 μg/g), 7β-hydroksycholesterol (0,50 ± 0,04–3,20 ± 2,95 μg/g) i 5β,6β-epoksycholesterol (0,66 ± 0,03–1,53 ± 0,66 μg/g).
Ryby w diecie:
Ryby są uważane za doskonałe źródło wysokiej jakości białka, zwłaszcza niezbędnych aminokwasów lizyny i metioniny. Globalnie stanowią one około 6 procent białka w diecie, jednak należy pamiętać, że dla około 3 miliardów ludzi ryby stanowią nawet 20 procent średniego spożycia białka zwierzęcego na osobę. Wiadomo również, że ryby i oleje rybne są dobrym źródłem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, zwłaszcza kwasu eikozapentaenowego (EPA) i kwasu dokozaheksaenowego (DHA). Dieta bogata w ryby zmniejsza ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego. Zastąpienie innych produktów zwierzęcych w diecie rybami może być korzystne dla serca ze względu na niższą zawartość kwasów tłuszczowych nasyconych i cholesterolu w tych produktach oraz ich wysoką zawartość wielonienasyconych kwasów tłuszczowych w porównaniu z innymi źródłami białka zwierzęcego.
Kwasy tłuszczowe omega-3:
Kwasy tłuszczowe omega-3 są niezbędne dla rozwoju neurologicznego u dorosłych oraz poprawy rozwoju poznawczego u niemowląt i małych dzieci. Ryby są także bogate w składniki odżywcze, takie jak wapń, selen i cynk. Ponadto, wszystkie ryby są dobrym źródłem witamin z grupy B oraz, w przypadku tłustych gatunków, witamin A i D. Biorąc pod uwagę wymienione korzyści zdrowotne wynikające z spożycia ryb, Zalecenia Dietetyczne dla Amerykanów z 2010 roku zalecają spożywanie 8 uncji (227 g) ryb tygodniowo, w szczególności tłustych ryb morskich, takich jak łosoś, makrela, sardynki, palamida, anchovies, miecznik, pstrąg i tuńczyk, aby zapewnić średnie dzienne spożycie 250 mg EPA/DHA. Krajowe wytyczne dotyczące spożycia ryb w różnych krajach zalecają spożycie ryb w ilości od 100 g/tydzień (Niemcy) do 550 g/tydzień (Grecja).
Wynik badania:
Analiza próbek rzeczywistych wykazała, że spośród badanych 98 związków wykryto w mięśniach ryb: antybiotyki, sulfonamidy, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpadaczkowe, leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwpasożytnicze i leki sercowo-naczyniowe. Najwyższe stężenie zaobserwowano dla ofloksacyny (do 3,43 ng/g, dorsz) i tiabendazolu (do 2,09 ng/g, turbot), a następnie dla metronidazolu (maks. 1,92 ng/g, turbot), promazyny (maks. 1,56 ng/g, dorsz), karbamazepiny (maks. 1,18 ng/g, dorsz), fluoksetyny (maks. 0,57 ng/g, okoń), tianeptyny (maks. 0,53 ng/g, okoń), klarytromycyny (maks. 0,44 ng/g, flądra), sulfadymetoksyny (maks. 0,37 ng/g, flądra), bisoprololu (maks. 0,23 ng/g, flądra) i erytromycyny (maks. 0,17 ng/g, dorsz). Poziomy leków w mięśniach ryb różniły się w zależności od gatunku. W tkankach leszcza i karpia nie wykryto żadnych leków.
Wnioski:
Zaobserwowaliśmy występowanie 11 z 98 zbadanych leków z następujących grup terapeutycznych: antybiotyków, sulfonamidów, leków przeciwdepresyjnych, leków przeciwpadaczkowych, leków przeciwpasożytniczych, leków przeciwpsychotycznych i leków sercowo-naczyniowych. Leki te wcześniej wykryto również w polskich wodach powierzchniowych. Najwyższe stężenie w mięśniach ryb (>2,0 ng/g) stwierdzono dla ofloksacyny i tiabendazolu.
Podobne artykuły
Dowiedź się więcej o realizowanych przez nas projektach oraz o gamie usług, jakie oferujemy.
Skontaktuj się z nami